Motywacja i motywowanie były tematem pierwszego kwietniowego spotkania z cyklu TechMine Coffee. Postanowiliśmy porozmawiać o tym jak wygląda motywacja przedsiębiorcy oraz co naszym zdaniem motywuje pracowników.
W wypowiedziach przedsiębiorców o motywacji własnej dominowały motywacje związane ze swobodą działania, wolnością, kreowaniem rzeczywistości oraz robieniem czegoś dla dobra innych, czy wręcz chęci “naprawiania świata”. Podkreślano także możliwość pełnego uwolnienia kreatywności. Istotna jest też możliwości realizacji jak największej ilości elementów składających się na wizję przedsięwzięcia czy przedsiębiorstwa. Ważną kwestią okazało się także docenianie jakości oferowanych produktów i usług.
Padło też pytanie o motywację finansową. Jeden z uczestników zapytał czy gdyby obecni od jutra mieli pracować za 10% obecnych zysków to nadal by to robili. Większość zgromadzonych zagłosowała “na tak”. Co więcej padły deklaracje, że robiliby to nawet jeśli wynagrodzenia nie byłoby wcale przez dłuższy czas. Pod jednym tylko warunkiem – wynagrodzenie musiałoby być jednak realne w jakiejś perspektywie czasowej.
Z drugiej strony demotywującymi określono sytuacje w których następuje rozminięcie wizji z rzeczywistością. Ważne jest także poczucie panowania nad zadaniami, organizacją i strategią firmy. Gdy tego brakuje, może pojawiać się zwątpienie i demotywacja.
Generalnie podkreślono, że przedsiębiorcy są z definicji wysoce zmotywowaną grupą i raczej nie miewają problemów z motywowaniem siebie samych.
Osobnym zagadnieniem jest motywacja zespołów i pracowników, do której przeszliśmy w dalszej części dyskusji. Tutaj dość szybko ustalono, że nie ma gotowych recept na to jak motywować ludzi. Zwrócono uwagę, że należy dopasować sposoby motywacji do konkretnego człowieka. Jednocześnie system motywacyjny panujący w organizacji powinien być spójny. Mocno podkreślony został też etap rekrutacji. Padło stwierdzenie, że “jeśli musisz motywować pracownika to popełniłeś błąd przy rekrutacji”. W efekcie czego zwrócono uwagę na dobieranie do zespołu ludzi pasujących do kultury organizacyjnej danej firmy. Jeśli to jaka atmosfera panuje w firmie odpowiada pracownikowi, to automatycznie jest bardziej zmotywowany. Istotne jest więc dobieranie do zespołu ludzi myślących podobnie jak my, podzielających podobne wartości czy nawet lubiących podobne rozrywki.
Ponieważ to co właściciel czy menadżer myśli o tym co motywuje pracowników, nie zawsze musi zgadzać się z rzeczywistością, padło pytanie o rzeczywiste wypowiedzi pracowników jakie szefowie usłyszeli. Tutaj pojawiało się wielokrotnie, że głównym motywatorem jest “posiadanie wpływu”. Wpływu na procesy decyzyjne, wpływu na podejmowane działania, na czas, kształt oferty, wpływu na projekty nad jakimi pracujemy. Ważna jest także atmosfera i możliwość rozwoju w ramach organizacji. Istotnym aspektem jest też poczucie pewności pozycji własnej w firmie oraz atmosfera bezpieczeństwa, którą wytwarzają szefowie i współpracownicy. Jeśli współpracownik dba o mnie, ja dbam o niego a szef troszczy się o nas, to czuję się lepiej w takiej organizacji.
W toku rozmowy padło stwierdzenie, że “pracowników zatrudnia się na podstawie ich umiejętności, a zwalnia za to jakimi są ludźmi”. Z drugiej strony patrząc “pracownicy przychodzą do firmy, a odchodzą od szefa”. Mimo, że “swoboda działania” bardzo motywuje pracowników, zgromadzeni zalecali dużą ostrożność w dawaniu zbyt dużej wolnej ręki, ponieważ nie zawsze dobrze to działa. Padło zalecenie, że powinniśmy się kierować względem współpracowników empatią i szacunkiem, podchodzić zwyczajnie “po ludzku”.
